Ο δεσμός μητέρας-κόρης είναι ιδιαίτερα ισχυρός και ξεχωριστός. Η σχέση τους όμως δοκιμάζεται ιδιαίτερα στα χρόνια της εφηβείας.
Οι κόρες συχνά βλέπουν τις μητέρες τους ως πρότυπα και θέλουν την υποστήριξη και την έγκρισή τους. Όταν δεν την έχουν, ενδέχεται να βιώσουν συναισθήματα άγχους ή απόρριψης.
Συχνά η λατρεία που έχει η μικρή κόρη στη μαμά της, μεγαλώνοντας εξελίσσεται σε ζήλια ειδικά κατά την περίοδο της εφηβείας που οι αλλαγές, σωματικές και ψυχολογικές, είναι μεγάλες.
Ανταγωνισμός
Η μητέρα συχνά έχει την τάση να επιβάλλεται στην κόρη κι αυτό πυροδοτεί εντάσεις. Αν μάλιστα η μαμά είναι ιδιαίτερα δυναμικός χαρακτήρας και αρκετά παρεμβατική δεν προκαλεί μόνο τη δυσαρέσκεια της κόρης αλλά και ενίοτε τη ζήλεια ( γιατί εγώ δεν μπορώ να είμαι έτσι;). Το ίδιο συμβαινει όταν η μητέρα είναι ελκυστική, έξυπνη και επιτυχημένη. Σε αρκετές περιπτώσεις η κόρη συχνά προσπαθεί να την μειώσει ή να την κάνει να αισθανθεί άσχημα, εστιάζοντας στο πώς ντύνεται ή πώς είναι το σώμα της.
Τρόποι αντιμετώπισης
Η κόρη, παρά την ανεξαρτησία που θέλει να κατακτήσει δεν ξεφεύγει από την ταύτιση με τη μητέρα της. Αν μάλιστα τη θαυμάζει, θα θέλει να της μοιάσει. Ακόμα κι όταν διαφοροποιείται από τη μητέρα της, θα πρέπει να έχει την υποστήριξή της για να νοιώθει καλά.
Χρειάζεται υπομονή και πολλή κουβέντα για να κατανοήσει η μητέρα όλες τις συναισθηματικές αλλαγές που βιώνει η κόρη της. Σε πρώτη φάση, κι ανάλογα με την ηλικία της, καλό είναι να αποφεύγει παρατηρήσεις που αφορούν στα κιλά ή την εμφάνιση του παιδιού της.
Η δεκτικότητα και η θετική διάθεση είναι το κλειδί για να μπορέσει η κόρη να βάλει σε τάξη τα συναισθήματά της, να αποδεχτεί τον εαυτό της αλλά και την μητέρα της γι΄αυτό που είναι.
Επίσης, η κοινωνικότητα, η σχέση της με άλλα συνομήλικα κορίτσια και οι δραστηριότητες βοηθούν όχι μόνο στην κοινωνικοποίησή της αλλά και στο να βιώσει την εφηβεία όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
