Το “τέρας” που λέγεται…Μαθηματικά!
Πως μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς.
«Δεν ξέρω να το λύσω αυτό»
«Μαμά πάλι δεν κατάλαβα τι πρέπει να κάνουμε σε αυτή την άσκηση!»
«Μπαμπά μπορείς να μου το εξηγήσεις ξανά σε παρακαλώ;»
«Κυρία εγώ πάλι δεν θα γράψω στο διαγώνισμα….αφού δεν είμαι καλός στα Μαθηματικά!»
Σίγουρα δεν είναι λίγες οι φορές που ήρθατε αντιμέτωποι με ένα τέτοιο σκηνικό. Η μαθηματικοφοβία, είναι ένα φαινόμενο το οποίο παρατηρείται σε αρκετά παιδιά.
Μαθηματικοφοβία λοιπόν, είναι το άγχος, ο φόβος και η ανασφάλεια που αισθάνονται οι μαθητές για το μάθημα των μαθηματικών.Δεν είναι μια παθολογική κατάσταση και προκαλείται κυρίως από τις αρνητικές εμπειρίες των μαθητών στο μάθημα των μαθηματικών. Είναι γεγονός ότι επηρεάζει άμεσα και πτωτικά την επίδοσή τους στο συγκεκριμένο μάθημα.
Οφείλεται σε διάφορους παράγοντες:
Ο πρώτος, αφορά στο γεγονός ότι η διδασκαλία των μαθηματικών δεν συμβαδίζει, συνήθως, με τα στάδια νοητικής ανάπτυξης του παιδιού. Έτσι, δημιουργούνται παρανοήσεις και κενά στη μαθησιακή λειτουργία, που με τα χρόνια δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια. Ακόμη ένας παράγοντας, είναι το ότι σε αρκετές περιπτώσεις, τα μαθηματικά δεν διδάσκονται σε σχέση με τη ζωή, το περιβάλλον και την καθημερινότητα του παιδιού. Έτσι, η μάθηση δεν βασίζεται στην κατανόηση μέσω δραστηριοτήτων, αλλά στη μηχανική απομνημόνευση.Είναι σημαντική λοιπόν η σύνδεση των μαθηματικών με την καθημερινή ζωή του παιδιού, προκειμένου να κατανοήσει τη λειτουργικότητά τους.
Ως ενισχυτικοί παράγοντες της μαθηματικοφοβίας, συνυπολογίζονται και κάποιες προκαταλήψεις διαφόρων κοινωνικών ομάδων σχετικά με τα μαθηματικά και τη μάθησή τους. Πολλοί θεωρούν ότι κάποιος είτε γεννιέται με μαθηματικές ικανότητες είτε όχι, κάτι το οποίο δεν ισχύει. Δεν αναφερόμαστε φυσικά σε εκείνες τις μεμονωμένες περιπτώσεις παιδιών-θαυμάτων, τα οποία όντως γεννιούνται με τεράστιες δυνατότητες. Πολλοί επίσης -εσφαλμένα-πιστεύουν ότι τα κορίτσια δεν είναι τόσο «καλά» στα μαθηματικά όσο τα αγόρια, γεγονός το οποίο ασυνείδητα λειτουργεί υπέρ της μαθηματικοφοβίας εκ μέρους των κοριτσιών.
Κάποιες πρακτικές συμβουλές που ο κάθε γονιός θα μπορούσε να ακολουθήσει, είναι το να μην μαλώνουμε τα παιδιά μας όταν κάνουν λάθη στις ασκήσεις ή όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι, αλλά να προσπαθούμε να τα πείσουμε ήρεμα να ξανασκεφτούν καλύτερα το πρόβλημα.
Να επιβραβεύουμε κάθε προσπάθεια του παιδιού, ακόμη κι όταν δεν είναι επιτυχημένη. Να τους συμβουλεύουμε επίσης να αρχίζουν πάντοτε από τις εύκολες ασκήσεις, ώστε να τονώνεται η αυτοπεποίθησή τους.
Να τους δίνουμε τον χρόνο που χρειάζονται για να κάνουν τις εργασίες τους, να μην τα πιέζουμε και κυρίως να χρησιμοποιούμε παραδείγματα από την καθημερινή ζωή για να συγκεκριμενοποιήσουμε μία έννοια που τους φαίνεται κάπως αφηρημένη.
