Η επαγγελματίας αναλύτρια λόγου, Ευγενία Σαρρή, μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα, ανέλυσε συνεντεύξεις του ζεύγους Δασκαλάκη – Πισπιρίγκου σχετικά με το θρίλερ που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Με «κομμένη την ανάσα» παρακολουθεί το πανελλήνιο τις εξελίξεις γύρω από τον μυστηριώδη θάνατο των τριών κοριτσιών στην Πάτρα αλλά και τις αντιδράσεις των γονιών τους, Μάνου Δασκαλάκη και Ρούλας Πισπιρίγκου.
Η επαγγελματίας αναλύτρια λόγου, Ευγενία Σαρρή, μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα, ανέλυσε συνεντεύξεις του ζεύγους Δασκαλάκη – Πισπιρίγκου και μίλησε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» για όσα κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως σε πολλά σημεία φαίνεται «πως επιχειρούν να κρύψουν γεγονότα».
«Καταρχάς, δεν μπορώ να πω δημοσίως ακριβώς αυτά που πιστεύω. Λέω αυτά που μπορώ να πω… Είμαι, όπως θα διαπιστώσετε, πολύ προσεκτική στις διατυπώσεις μου. Σε κρίσιμα σημεία της συνέντευξης, πάντως, υπάρχουν μεγάλοι δείκτες ευαισθησίας: Φαίνεται, δηλαδή, να επιχειρούν να κρύψουν γεγονότα…», τόνισε η κ. Σαρρή στην «Π».
Οι επισημάνσεις της κ. Σαρρή:
Καθένας από εμάς έχει ένα προσωπικό, εσωτερικό λεξιλόγιο. Όταν μιλάμε, ο εγκέφαλός μας επιλέγει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσει, τις αντωνυμίες, τα ρήματα κ.λπ. Ως όντα, είμαστε φτιαγμένοι για να λέμε την αλήθεια. Ο νους μας γνωρίζει την αλήθεια και η ταχύτητα της μετάδοσής της στην γλώσσα μας είναι ο λόγος επιτυχίας της ανάλυσης. Κάθε φορά που ένα άτομο προσπαθεί να παραπλανήσει, αυτή η διαδικασία διακόπτεται, ο λόγος του φορτώνεται με περισσότερους επιρρηματικούς και χρονικούς προσδιορισμούς, κάτι που παραβιάζει τον νόμο της οικονομίας, ενώ παράλληλα απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια εκ μέρους του ομιλούντα. Η παραπλάνηση, όπως και το ψέμα, προκαλούν άγχος, το οποίο το άτομο προσπαθεί να ανακουφίσει με διάφορους τρόπους, οι οποίοι αποτελούν δείκτες προς αξιολόγηση από τον αναλυτή.
Οσοι προσπαθούν να παραπλανήσουν, δυσκολεύονται να μιλήσουν με χρονολογική σειρά, καθώς πρέπει να παραλείψουν μέρος του χρονολογίου ή να το αντικαταστήσουν με κάτι άλλο.
Απουσιάζει εντελώς από τον λόγο της μητέρας, η άρνηση των κατηγοριών που της αποδίδονται, έστω σαν φήμες ή ισχυρισμοί, αφού δεν υπάρχει επίσημη κατηγορία. Εχει δύο ευκαιρίες να δηλώσει κατηγορηματικά πως δεν ευθύνεται για τον θάνατο των παιδιών της και αποφεύγει να το κάνει.
Αντίθετα, γίνεται ένας αριθμός δηλώσεων που είναι απροσδόκητες για έναν αθώο άνθρωπο.
Και οι δύο γονείς είναι την στιγμή της συνέντευξης εστιασμένοι στον εαυτό τους και τις δικές τους ανάγκες. Το συναίσθημα που εκφράζει ο πατέρας είναι οργή εναντίον εκείνων που ασχολούνται με την οικογένειά τους και αναπαράγουν «παραπληροφόρηση». Ισως, είναι αναμενόμενη η ενόχληση, θα περιμέναμε όμως να εκδηλωθεί και η συντριβή με κάποιο τρόπο.
Η μητέρα δεν εκφράζει απολύτως κανένα συναίσθημα, κάτι εντελώς απροσδόκητο και ενδεικτικό συναισθηματικής απόστασης από τα παιδιά της.
Ο σκοπός αυτής της συνέντευξης είναι να δώσει απαντήσεις στις υπόνοιες εναντίον τους. Θα προσδοκούσαμε να αρχίσουν με την άρνηση της κατηγορίας. Οχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά και στις δύο ευκαιρίες που της δόθηκαν, η μητέρα αρνείται να το κάνει.
Παρατηρούμε πως ο πατέρας στην υποθετική ερώτηση (Μάνο, εσύ αν δεν ήξερες την Ρούλα, ακούγοντας όλα αυτά στις τηλεοράσεις, στα μέσα ενημέρωσης, θα σου είχαν μπει αυτό που λέμε λαϊκά ψύλλοι στ’ αυτιά;), αρνείται να επωφεληθεί από την ευκαιρία που του δίνεται για να δηλώσει πως θεωρεί την σύζυγό του αθώα. Αντ΄αυτού επιλέγει να εκφράσει την οργή του κατά των δημοσιογράφων.
Το τελικό συμπέρασμά μου: Η ανάλυση της συνέντευξης μάς δείχνει μια πληθώρα δεικτών απόπειρας παραπλάνησης και απόκρυψης πληροφοριών στον λόγο και των δύο ατόμων, κυρίως όμως της μητέρας.
Συνεκτιμούμενοι οι δείκτες οδηγούν στο συμπέρασμα, πως το άτομο αποπειράται να παραπλανήσει σε κομβικά σημεία του λόγου του, και τα λεγόμενά του χρήζουν εντατικής διερεύνησης.
Αξίζει, πραγματικά, τον κόπο να μπείτε στο προσωπικό μπλογκ της κ. Σαρρή, όπου υπάρχει η πλήρης ανάλυση (φράση προς φράση) της συνέντευξης των δύο γονιών. Και στο προφίλ της. Θα δείτε και θα μάθετε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα…
«Ο Μάνος ήταν πολύ καλός πατέρας, η Ρούλα ήταν περίεργη και είχε θέματα»
Τη δική της μαρτυρία στις πολλές για την συμπεριφορά και τη στάση του Μάνου Δασκαλάκη και της Ρούλας Πισπιρίγκου, των γονέων, δηλαδή, των τριών παιδιών της ίδιας οικογένειας από την Πάτρα που έχασαν τη ζωή τους μέσα σε τρία χρόνια, κατέθεσε φίλη του ζευγαριού δημιουργώντας νέα ερωτήματα.
Σύμφωνα με την μαρτυρία που παρουσιάστηκε στον ΑΝΤ1 ο Μάνος Δασκαλάκης ήταν «πολύ καλός ως πατέρας» ενώ αντίθετα η Ρούλα Πισπιρίγκου ήταν «περίεργη και είχε ψιλοθεματάκια».
«Ο Μάνος ήταν πάρα πολύ καλός. Ενδιαφερότανε πάρα πολύ για τα παιδιά του. Από τότε δηλαδή με την Ίριδα βγήκαν στην Πάτρα και κατηγόρησαν τη Ρούλα, ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν θέλει να αποδεχτεί τέλος πάντων ότι μπορεί να έχει κάνει κακό η Ρούλα» είπε αρχικά η φίλη του ζευγαριού.
Όσον αφορά τη Ρούλα Πισπιρίγκου η γυναίκα που μίλησε στον ΑΝΤ1 είπε ότι «ήταν λίγο περίεργη. Λόγω του ότι δούλευε πολλές ώρες τα πρόσεχε πιο πολύ ο Μάνος και η μαμά του. Η Τζωρτζίνα ήταν πιο κοντά με τον Μάνο. Ήταν πολύ χαρούμενο παιδί ειδικά όταν ήταν με τον μπαμπά».
Η φίλη του ζευγαριού υποστήριξε, επίσης, ότι η Ρούλα Πισπιρίγκου δεν φερόταν με στοργή στη Τζωρτζίνα προσθέτοντας «πολλά πράγματα μου προξενούσαν περιέργεια. Ήταν πολύ περίεργη, είχε κάποια ψιλοθεματάκια. Έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο τον Μάνο να ειδοποιήσει ότι κάτι έπαθε το μικρό».
Ο Μάνος Δασκαλάκης το πρωί της Πέμπτης προχώρησε σε νέες δηλώσεις για τη υπόθεση «θρίλερ» των τριών κοριτσιών από την Πάτρα, που πέθαναν μέσα σε διάστημα τριών ετών υποστηρίζοντας ότι όσα ακούγονται είναι ανακρίβειες και πως και ο ίδιος περιμένει τα αποτελέσματα των εξετάσεων.
«Περιμένουμε τα αποτελέσματα. Όλα όσα ακούγονται είναι ανακρίβειες. Ακούω τη δική σας εκδοχή, των δημοσιογράφων, πίσω από ψεύτικες μαρτυρίες, κρυμμένα πρόσωπα και αλλοιωμένες φωνές» ήταν η δήλωση του πατέρα στον Alpha.
Η δημοσιογράφος αποκάλυψε πως ο πατέρας της είπε κάποια ακόμη πράγματα, για τα οποία δεν έδωσε έγκριση να ειπωθούν δημόσια.
Νέες μαρτυρίες για τη Ρούλα Πισπιρίγκου: Οι τάσεις αυτοκτονίας και οι εκβιασμοί
Ένας φίλος και μια γειτόνισσα της Ρούλας Πισπιρίγκου έκαναν λόγο για έναν ιδιόρρυθμο χαρακτήρα που είχε φτάσει στο σημείο να κάνει απόπειρες αυτοκτονίας για να εκβιάσει πρόσωπα και καταστάσεις.
Η γειτόνισσα της Ρούλας Πισπιρίγκου, ανέφερε: «Αυτό το κορίτσι είχε τάσεις αυτοκτονίας και με χάπια, δεν είχε κόψει φλέβες και τέτοια, γιατί το θυμάμαι σαν άκουσμα, ήταν 17-18 δεν θυμάμαι πόσο χρονών ήταν, και έβγαινε η μαμά της στο δρόμο και έλεγε αυτοκτόνησε. Το κορίτσι πάντα ήθελε να τραβάει την προσοχή».
Από την πλευρά του ένας φίλος της μητέρας περιέγραψε στην τηλεόραση του Mega τι είχε συμβεί πριν από μερικά χρόνια, πριν γνωρίσει τον μετέπειτα πατέρα των παιδιών της, στην Πάτρα.
«Έγινε ένα σκηνικό στο παιχνίδι και επειδή ήταν στα χωρίσματα με τον σύντροφο, τον εκβίαζε συχνά, επειδή τυχαίνει να τον γνωρίζω τον ίδιο, τον εκβίαζε συχνά, του έλεγε ότι θα αυτοκτονήσει, ότι είχε πάρει χάπια και ότι θα κόψει τις φλέβες της για να μην χωρίσει», σημείωσε.
Ο ίδιος εκτός από τη μητέρα των τριών παιδιών συνομιλούσε τότε και με τον νεαρό που όπως μας λέει είχε συνάψει σχέση. «Ήταν ένας δεσμός που είχε διαλυθεί επεισοδιακά και είχε γίνει κεντρικό θέμα στις συζητήσεις όλων όσων τους γνώριζαν», πρόσθεσε.
Ο φίλος της Ρούλας ισχυρίζεται ότι είναι αδύνατον να ξεχάσει τα όσα συνέβησαν τότε. Πλέον και οι δύο περιμένουν τις αποκαλύψεις για το τι έχει συμβεί με τους θανάτους των τριών παιδιών. Πρόκειται για μια υπόθεση που όπως μας λένε τους έχει συγκλονίσει και τους έχει δώσει το έναυσμα κατ’ επανάληψη τις τελευταίες μέρες, να σκαλίσουν τη μνήμη του για να θυμηθούν γεγονότα και διαλόγους.
Για ένα περιστατικό με πρωταγωνίστρια τη Ρούλα Πισπιρίγκου σε γήπεδο ποδοσφαίρου μίλησε ένας παλιός φίλος της 33χρονης. «Σε αυτό το παιχνίδι έγινε ένα σκηνικό και αποφάνθηκε δύο ονόματα, που τυχαίνει να τους γνώριζε η ίδια και ο τότε σύντροφός της. Περισσότερο ο σύντροφός της, ήταν διαιτητής αγώνα», ανέφερε ο παλιός φίλος της Ρούλας Πισπιρίγκου.
«Πήγε μόνη της κάτω από την κερκίδα, χτυπιόταν σε ένα σίδερο το οποίο ήταν από τη σκαλωσιά που κράταγε την κερκίδα, χτυπιόταν με μανία πάνω στο σίδερο και με τα χέρια της χτυπούσε το πρόσωπό της και όταν πεταχτήκαμε δύο – τρία άτομα και της είπαμε «τι έχει συμβεί; τι έπαθες;» εκείνη απάντησε: «Τίποτα είμαι μια χαρά» και έτρεχε αίμα από το κεφάλι της», συμπλήρωσε.
«Μετά ο σύντροφός της έψαχνε να δει ποιος τη χτύπησε, ήθελε πάντα να την λυπάται. Πίστευε ότι με αυτόν τον τρόπο θα τον κρατήσει», κατέληξε.
