Σε μια προσωπική εξομολόγηση προχώρησε η ηθοποιός Καίτη Φίνου μέσω μιας ανάρτησης που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram. Η καλλιτέχνης μίλησε για ένα προσωπικό πρόβλημα που την ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια, το οποίο φαίνεται να αφήνει πλέον πίσω. Ωστόσο δεν αποκάλυψε περισσότερα, αφήνοντας ένα πέπλο μυστηρίου να αιωρείται γύρω από το τι της συνέβη.
Η ίδια πριν από κάποιους μήνες είχε απενεργοποιήσει τους λογαριασμούς της στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αιφνιδίως. Όπως είχε πει προτού τα κλείσει χρειάζεται ηρεμία, που εκείνα δεν της παρέχουν, με τους δικούς της ανθρώπους να ανησυχούν για το τι μπορεί να συμβαίνει στη ζωή της ηθοποιού, που να την οδήγησε σε αυτή την απόφαση.
Η αινιγματική ανάρτηση της Καίτης Φίνου για το προσωπικό της πρόβλημα
«Κι επιτέλους αύριο κλείνει ένα κομμάτι της ζωής μου που με ταλαιπώρησε ψυχολογικά, πολλά χρόνια…. Ελπίζω κι εύχομαι για όλους να βρίσκονται «λύσεις» σε θέματα που μας «αρρωσταίνουν» ….
Όλα καλά λοιπόν….και συνεχίζουμε…» έγραψε η Καίτη Φίνου με χαμόγελο κι αισιοδοξία.
Είχε ραγίσει καρδιές μιλώντας για τον βιασμό της στα 16
Καλεσμένη στην εκπομπή Το Πρωινό βρέθηκε πριν από κάποιους μήνες η Καίτη Φίνου. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε για την σεξουαλική παρενόχληση από γνωστό ηθοποιό αλλά και στον βιασμό που δέχτηκε όταν 16 χρονών.
«Έκοψα τότε και το ποτό που με έκανε κοινωνική γιατί αναγκαζόμουν να πίνω. Μετά τον βιασμό στα 16 μου. Από φιλικό ξεκίνησε. Ήθελε η μητέρα μου να πάρει από την αγκαλιά αυτού που ήμουν ερωτευμένη. Είχε δίκιο γιατί δεν ήταν από τόσο σωστή οικογένεια. Λίγο χαρτόπαιζε, δεν ήθελε τη δουλειά. Πήγαινα κόντρα στη μητέρα μου. Είχε έναν φίλο που είχε μαγαζιά στην Πάτρα. Πήγα για να κάνω τα μπάνια μου και να καθίσω ένα διάστημα για να απομακρυνθώ. Ήταν φίλος του πατέρα μου. Μια μέρα δεν μπορούσε να έρθει να με πάρει. Και είπε ότι θα στείλει φίλο του Ελληνοαμερικάνο να με πάρει.
Μιλάμε για το 1976. Πηγαίνοντας για την Καλογριά έκανα μια παρατήρηση για το δάσος. Στην επιστροφή με πήγε στο δάσος, κλείδωσε, έβγαλε το στιλέτο. Εγώ άρχισα να κλαίω. Δεν μπόρεσε να μου κατεβάσει το παντελόνι. Δεν υπήρχε τίποτα το θηλυκό πάνω μου. Έκανε ό,τι έκανε. Τον δάγκωσα στον λαιμό. Αυτό που θυμάμαι είναι τα μάτια του πώς γυαλίζανε την ώρα της πράξης. Από εκεί άλλαξαν όλα. Από τότε δεν ήθελα να είμαι μόνη.
Το κατάλαβα στα 40 μου όταν έκανα ψυχοθεραπεία. Στον γυρισμό έτρεχε πολύ και με εκβίαζε ότι θα ρίξει το αυτοκίνητο και θα με ρίξει σε ένα χαντάκι. Πήγα στην αστυνομία και δεν έκαναν τίποτα. Στο μυαλό τους μάλλον εγώ θα έφταιγα! Παίρνω τη μαμά μου τηλέφωνο και μου είπε “άρχισες τα παραμύθια για να έρθεις στην Αθήνα”! Τότε κατάλαβα ότι αυτά τα κρατάμε για μας. Αυτό το βλέπουμε και τώρα, το 76 δεν θα γινόταν; Ήταν έγκλημα για τη γυναίκα, ότι δεν θα σε παντρευτεί κανένας, ότι τα θελες και τα ΄παθες».
